Jak wygląda hodowla skunksa domowego?

Egzotyczne tak czy nie?

W dzisiejszych czasach coraz większym zainteresowaniem cieszą się egzotyczne gatunki zwierząt. Jednym z nich jest skunks domowy. Wiele osób pewnie zapyta: Jak sobie wyobrażasz trzymanie skunksa w domu?! Przecież on śmierdzi! Ale ja chciałabym pokazać zupełnie inny obraz jakże przemiłego i wdzięcznego stworzenia.

Pochodzę z... 

Na początek kilka słów o pochodzeniu skunksa domowego.

Nieudomowiony skunks zwyczajny (łac. Mephitis mephitis) zaliczany do rodziny skunksowatych. Zamieszkuje głównie lasy i obszary otwarte Wielkiej Równiny Ameryki Północnej, ale także tereny rolne. W naturze występuje w kolorze czarnym z białymi pasami wzdłuż ciała. Jego sierść jest dość puszysta i gęsta,
na ogonie lekko wydłużona.

Gdzie mnie znajdziesz?

W Polsce, na przestrzeni kilku ostatnich lat, coraz więcej słyszy się o hodowli skunksa. Nie są to już utrzymywane w domach pojedyncze osobniki zakupione poza granicami kraju, ale hodowle które proponują możliwość zakupu zwierzęcia.

Powstało także wiele odmian barwnych, takich jak: szaro-białe, brązowo-białe czy beżowo-białe, a nawet albinotyczne.

Co z tym smrodkiem?

No ale pojawia się pytanie: co z nieprzyjemnym zapachem jaki wydzielają skunksy? Jego źródłem są gruczoły zapachowe umiejscowione po obu stronach odbytu – podobnie, jak

u psa ale z dużo bardziej intensywnie pachnącą wydzieliną. W celu pozbycia się tego problemu wykonuje się odpowiedni zabieg wykonywany w znieczuleniu ogólnym.

Po nim zwierzę szybko dochodzi do siebie.

Jak długo żyje skunks?

Decydując się na zakup skunksa domowego musimy mieć świadomość, że jest to zwierzę osiągające wagę kilku kilogramów (średnio ok. 4 kg), swoim zachowaniem najbardziej zbliżone do psa i kota. Nie można zamknąć go w klatce i cieszyć się jedynie obserwacją jego behawioru. Ważną informacją jest także to, że skunksy dożywają nawet 12 lat!
A więc biorąc go pod opiekę należy się z tym liczyć. Jakakolwiek zmiana w życiu tego małego zwierzaka jest bardzo stresująca, więc przekazywanie go z rąk do rąk będzie tragiczne w skutkach.

Skunks jest wymagającym towarzyszem. Lubi bawić się z człowiekiem, potrzebuje bardzo dużo uwagi ze strony właściciela. Nie jest samotnikiem, zaprzyjaźnia się z innymi domowymi zwierzętami, np. psami czy kotami. Może żyć także z przedstawicielami swojego gatunku. W naszym domu musi mieć swoje miejsce, gdzie będzie odpoczywał,
a także ustawioną kuwetę, w której załatwi swoje potrzeby.

Co z wychodzeniem z domu?

W okresie letnim można zabierać go na spacery w bezpiecznych miejscach, gdzie nie zaatakują go inne zwierzęta.

Jeżeli posiadamy teren, gdzie możemy skunksowi zbudować kojec na zewnątrz, to należy pamiętać, że zwierzę potrafi całkiem nieźle kopać. Jeśli wybieg nie będzie odpowiednio zabezpieczony nasz podopieczny może zafundować sobie wycieczkę, jednak należy pamiętać o tym, że nie orientuję się tak dobrze w terenie, jak chociażby psy i może mieć problem z powrotem do domu, po prostu się zgubić.

Dobrze to przemyśl!

Skunks, to bardzo wdzięczne zwierzę domowe. Jak każde wymaga także odpowiedniej opieki, uwagi i troski. Dobrym posunięciem ze strony przyszłego właściciela będzie sprawdzenie dostępności lecznic, które będą umiały zająć się takim gatunkiem. Należy pamiętać, że decydując się na wzięcie pod swój dach żywe stworzenie bierzemy na siebie ogromną odpowiedzialność na wiele wiele lat.

  

Źródła:

http://www.inaturalist.org/

http://hodowlaskunksa.pl/

http://dinoanimals.pl/

http://www.klinikadlazwierzat.pl/

http://ulubiency.wp.pl/